Długość: 8 m. Masa ciała: 9 t. Czas: późna jura. Miejsca znalezisk: Europa, Ameryka Płd. Ten morski gad był lepiej przystosowany do życia na lądzie niż inne plezjozaury. Kryptoklid miał bardzo mocne zęby; mógł łapać nimi nawet pterozaury (np. pterodaktyle, które żyły w tym samym czasie i miejscu).
Czas: wczesna jura Długość ok. 2,5 m. Miejsca znalezisk: Europa. Jeden z najstarszych a zarazem najwcześniej odkrytych gadów morskich. Żyło ich wiele gatunków. Miały smukłe ciało i dość długą szyję. W miarę ewolucji plezjozaurów ich zęby wydłużały się, stawały się cieńsze i bardziej zakrzywione. Kiedy zwierzę zamykało paszczę, zęby zachodziły między siebie, prawie jak pręty klatki.
Wyglądały jak duże garbate jaszczurki. Były jednymi z pierwszych gadów morskich. Posiadały błonę pławną. Miały krótką głowę, a szczękę wyposażoną w trzy rodzaje zębów: siekacze wystające z przodu pyska, zaokrąglone zęby trzonowe po bokach oraz sześć spłaszczonych zębów trzonowych na podniebieniu. Na podstawie ich zębów możemy zasugerować, że odżywiały się mięczakami na mieliżnie, odrywając je od skał i miażdząc szczękami. Plakodus należał do grupy gadów zwanej plakodontami, które miały wzmocniony szkielet i czasem skorupy kostne. Ta grupa gadów wyginęła przed końcem triasu. Maksymalna długośc: 2 m. Okres: rany trias. Lokalizacja znalezisk: Europa (Francja).